Wandelen in stilte en mijmeren op een poëziedekentje – 02

In een vorig logje kon je lezen dat we vanmorgen te gast waren in Gezelle’s lochting voor een stiltewandeling en om te proeven van poëzie. Ik schreef er Viv groet ’s morgens Gezelle’s Lochting. Aan de hand van mijn notities tijdens het wandelen in stilte schreef ik thuis nog enkele teksten, onder meer een kort pantoum(*) met een knipoog naar De blomme en Oh ’t ruischen van het ranke riet van Guido Gezelle.

Te gast in Gezelle’s lochting

vrouwen als blommen
half toe en half ontloken
ootmoediglijk gedoken

vrouwen als blommen
zij genieten van poëzie
ootmoediglijk gedoken
elk op eigen stek

zij genieten van poëzie
van de priester dichter
elk op eigen stek
vogels fluiten een prachtig lied

bij ’t ruischen van het ranke riet
van de priester dichter
vrouwen als blommen
te gast in Gezelle’s lochting

©vivapo – 14/6/2017

Namasté, Viviane

foto’s: vivapo – 14/6/2017

(*) Voor toelichting over de gebruikte schrijfvorm verwijs ik graag naar de pagina schrijfvormen op mijn blog Mijmeren op papier