Schrijvend naar kunst kijken

Zoals je in het bericht een dag vol mijmeringen kon lezen stond deze namiddag Mijmeren op papier – Schrijvend naar kunst kijken in ’t Veldzicht (Brugge) op mijn programma.

Dit werk van DELFIEN inspireerde mij voor deze titel: eenheid in verscheidenheid

Ik schreef met het woord onrustig een eerste zandloper.

ook al is er
orde dit schilderij
maakt mij
onrustig
de massa
komt mij tegemoet
ik word erdoor overweldigd
©30/8/2017

nummers inspireerde mij voor een tweede zandloper

wat zou de betekenis
kunnen zijn van
de genummerde
mensen?
zijn het
sporters of mensen
zonder papieren of naam?
©30/8/2017

en met SOS !! maakte ik een derde zandloper

ziekenwagen trein en boot
wie is er
in nood?
SOS !!
zijn zij
onmondig of voelen
zij zich eerder monddood?
©30/8/2017

Ik sloot af met een Villanelle

eenheid in verscheidenheid
levenstaferelen
door Delfien kleurrijk verbeeld
en door acht mensen
in zandlopers verwoord

eenheid in verscheidenheid
mensen op een rij gezet
ze begroeten en
nemen afscheid
vragen aandacht
schreeuwen om hulp

eenheid in verscheidenheid
het innerlijke kind
en zijn fantasie
door Delfien kleurrijk verbeeld

de snaren van acht harten
resoneren op klank en kleur
eenheid in verscheidenheid
een partituur vol klankkleur

©30/8/2017

Namaste, Viviane

(*) Voor toelichting over de gebruikte schrijfvormen verwijs ik graag naar de pagina schrijfvormen op mijn blog Mijmeren op papier

Afbeelding: Delfien (van ’t Veldzicht)
Foto: ©vivapo

 

Advertentie

Mijmeren als een pelgrim

Zoals je in het bericht een dag vol mijmeringen kon lezen stond vanochtend Mijmeren als een pelgrim op mijn programma.

De regen hield ons niet tegen om te wandelen en te mediteren.  Ik nodigde de deelnemers en mezelf uit om de stilte die we vandaag hadden ervaren te vatten in een beeld en/of woord en dit met anderen te delen.

Met deze foto start mijn bijdrage.

In ’t Veldzicht schreef ik nadien dit boomgedicht(*)

pijpestelen
druppels regen
nodigen uit om
getuige te zijn
van innerlijke
stilte
of
ruis

©30/8/2017

een tanka(*)

ik kwam jou tegen
mijmerend als een pelgrim
nat in de regen
onze ogen begroetten
elkaar met een namaste

©30/8/2017

en een elfje(*)

wanneer
ik luister
hoor ik geluiden
als luisteraar hoor ik
stilte

©30/8/2017

Namaste, Viviane

(*) Voor toelichting over de gebruikte schrijfvormen verwijs ik graag naar de pagina schrijfvormen op mijn blog Mijmeren op papier

Afbeelding: ©vivapo

 

BewarenBewaren

op weg naar je hart

Over de workshop op weg naar je hart die ik op vrijdag 25/8/2017 samen met Rika Rotsaert (Stembevrijding) begeleidde te Brugge kon je meer lezen in dit logje  (met een reeks sfeerbeelden).

Ik schreef een zandloper (*) over mijn ervaringen in de crypte

klankmeditatie in de crypte
de klank van
mijn hart
beluisteren
en die
zonder enig voorbehoud
in de kring uitdrukken

een rondgedicht (*) na het lopen van het labyrint

Een
geroeste vijs
op mijn pad.
Welke boodschap viel
er mij toe?
Ik laat
los!

en een spiegel-elfje (*) om af te ronden.

wie
luistert er
naar de klank
die mijn stem laat
horen

horen
wie luistert
is bewust worden
ik ben muziek én
toehoorder

Graag verwijs ik naar de teksten van de deelnemers in dit bericht.

Namasté, Viviane

(*) Voor toelichting over de gebruikte schrijfvorm verwijs ik graag naar de pagina schrijfvormen op mijn blog Mijmeren op papier

Afbeelding: ©vivapo

#Japans gedicht op zaterdag – creativiteit

Voor mijn haiku(*) – Japans gedicht op zaterdag naar een idee van Doldriest – liet ik mij inspireren door de werkjes die ik vandaag heb afgewerkt tijdens mijn kunstenaarsuitstapje (**).

kleurige vlinder

donkerrode klaprozen

creativiteit

(*) Voor toelichting over de gebruikte schrijfvorm verwijs ik graag naar de pagina schrijfvormen op mijn blog Mijmeren op papier

(**) Over dit kunstenaarsuitstapje schreef ik een logje

Namasté, Viviane

BewarenBewaren

een stille leegte

Op mijn blog 365 dagen verwondering kan je in het logje leeg én vol lezen wat de aanleiding is voor het schrijven van dit pantoum.

#Boomspiegels – 02/3 – verzamelen

Op 19 juni 2017 startte ik met een meditatieve schrijf- en fotografiecursus met het boomlabyrint, een initiatief van Wendy Smit van Moolelo.

Oefening 20 nodigt mij uit om mij te verdiepen in de APPELBOOM die staat voor een kwaliteit die ik verder wil ontwikkelen. Deze oefening nodigt mij ook uit om een verzameling aan te leggen over deze boom. Ik gebruik hiervoor onder meer dit blogbericht.

Ook nu weer valt mij de coïncidentie op.  Bij aanvang van deze cursus werd ik uitgenodigd om zaadjes te planten.  Ik deed dat met de pitjes van appels.

Voor oefening 17 nam ik heel wat foto’s en ging ik uiteindelijk aan de slag met déze foto.

Tijdens het weekend 5-6/8 liep ik in het Zonnemaanhuis het labyrint na mijn deelname aan een zweethut ceremonie. Midden dit labyrint stond een oude appelboom (ik heb er jammer genoeg geen foto’s genomen). Ik nam de eerste appel die ik op het pad vond samen met een wit veertje en mijn intentie mee naar het hart van het labyrint.

Vorige vrijdag plukte ik enkele van de overgebleven appels in ons huurtuintje. Insecten en vogels hadden zich eerder reeds te goed gedaan aan de oogst.

Het merendeel van de vruchten van deze appelboom bij de huurtuintjes van Tillegembos werden door voorbijgangers geplukt.

Nog voor ik ooit had gehoord van creatief mediteren (met foto’s) nam ik reeds in 2015 wekelijks op zondag een foto van het sier-appelboomje in onze tuin en postte ik die foto’s op mijn blog 365 dagen verwondering. Hieronder de eerste en voorlaatste foto in 2015.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Kenmerken van de wilde appelboom (Bron: Wikipedia)

De wilde appel(boom) heeft een dichte, lage en koepelvormige kroon en de takken vormen een hechte structuur. De schors is grijsachtig bruin tot donkerbruin en raakt op iets oudere leeftijd gebarsten in rechthoekige stukjes. De twijgen zijn geribbeld en vaak gedoornd. De bovenkant is donkerpaars en de onderkant is bleekbruin. Ze dragen kleine knoppen met een lengte van 4-5 mm. Deze zijn donkerpaars en bedekt met kleine haartjes.
De 5-10 cm. grote bladeren hebben een dicht behaarde en gegroefde steel van 2-3 cm. Ze zijn eirond tot ovaal, met een afgeronde of wigvormige voet. Het blad is gekarteld of gezaagd en spits. Het is aan de bovenzijde kaal en donkergroen en aan de onderkant bleek en aanvankelijk iets behaard.

Bron laatste vier foto’s: Wikipedia
Bron overige foto’s: ©vivapo

Namasté, Viviane

 

#Boomspiegels – 03/1

Op 19 juni 2017 startte ik met een meditatieve schrijf- en fotografiecursus met het boomlabyrint, een initiatief van Wendy Smit van Moolelo.

Ik liep onderweg enige vertraging op maar met deze boomgedichten(*) van de eerste week (/4) van de derde maand (03) ben ik weer op schema.

een
knuffel als
begroeting en een
kus als verzoening
kunnen mij
ontzettend
blij
maken

ageren
of reageren
tijdens een discussie
is mijn verantwoordelijkheid
een kwestie
van
keuzes
maken

Rhiannon
ondersteun mij
om de kwaliteit
van de appelboom
ook uit
te
dragen
liefdevol

©vivapo – 20/8/2017

Bron afbeelding

Namasté, Viviane

(*) Voor toelichting over de gebruikte schrijfvorm verwijs ik graag naar de pagina schrijfvormen op mijn blog Mijmeren op papier

#Boomspiegels – 02/4 – boomgedichten

Op 19 juni 2017 startte ik met een meditatieve schrijf- en fotografiecursus met het boomlabyrint, een initiatief van Wendy Smit van Moolelo.

Hierna deel ik een spiegelboomgedicht en een boomgedicht (*) uit de maandreflectie als vierde deel (/4) in de reeks #boomspiegels.

 

zoals
in mijn
tuintje in de
lente de zachtroze
bloesems van
de
appelboom
ontluiken
ontloken
de voorbije
acht weken
tal van reflecties
in de vorm
van een
boomgedicht

wat
ik zie
is hoe ik
kijk naar het
leven buiten
en
binnen
mij

vivapo – 19/8/2017

Namasté, Viviane

Bron foto’s: ©vivapo

(*) Voor toelichting over de gebruikte schrijfvorm verwijs ik graag naar de pagina schrijfvormen op mijn blog Mijmeren op papier

volle maan collage augustus – 01

Elf dagen na volle maan kwam ik ertoe om mijn collage te maken voor de Volle Maan Collage-schrijven cursus. Ik las mijn collage via een pantoum(*).

#zeswoordenverhaal: machine

Machine was het thema van Marion Driessens’ uitdaging voor het zeswoordenverhaal met beeld.

Dit is mijn bijdrage.

kleinzoon introduceert Rox bij onwetende oma

©vivapo – 17/8/2017

Toelichting bij dit zeswoordenverhaal.

Vanmorgen keek ons logeetje – kleinzoon van (bijna) zeven jaar – naar Ketnet tot opa samen met ons kon ontbijten.  Toen opa de TV had aangezet – oma weet niet hoe dat moet – hoorde ik een enthousiaste kreet … straks is er een aflevering van Rox, super! Gevolgd door de vraag: kijk je mee oma? Mijn reactie – wie is Rox? – werd op ongeloof onthaald. Hij haalde mij uit mijn onwetendheid.  Oma, het is niet ‘wie’ maar ‘wat’, ken jij Rox dan niet?

Onze kleinzoon introduceerde ROX bij zijn oma die ruim zestig jaar ouder is dan hij zelf. Vanavond snorde ik deze informatie op via de site van Ketnet: “ROX is een biologische superauto.  Hij kan praten en is uitgerust met de nieuwste technologische snufjes.”

Namasté, Viviane

Bron foto

(*) Voor toelichting over de gebruikte schrijfvorm verwijs ik graag naar deze pagina op mijn blog Mijmeren op papier