’t SchrijfNest op 15 november – 02

In een vorig logje kon je de tekst lezen op de achterflap van mijn fictief boek: De Bende van de chocoladeletters. Ik vatte de essentie van dit verhaal samen in deze zandloper(*).

Florian en Siebelle gaan
op zoek naar
letters in
chocolade.
Zij verenigen
zich in de
Bende van de Chocoladeletters

 Na het vorig experiment volgde er nog een tweede dat voor mij nog spannender was: een (her)gedicht schrijven.  Ik liet mij hiervoor inspireren door het gedicht ‘gewoon maar lachen’ uit Vrouwenpoëzie (blz. 91) (zie afbeelding)

GEWOON MAAR LACHEN

Waarom zouden wij niet lachen schat
waarom zouden wij de wereld niet verrassen
met nu en dan een slappe lach

gewoon elke zorg
en elke pijn
omdraaien

gewoon een patroon weven
van ach laat ons
samen gek doen

gewoon elk ongemak
weglachen

trek je mondhoeken
een beetje op schat

laat je innerlijke glimlach
vanuit je buik
naar je hart
en je ogen reizen

kijk mij aan schat
ik steek je graag aan

©vivapo – 15/11/2917

Mijn ervaring over het (her)dichten verwoordde ik in een zandloper die je – samen met een rondeel – kan lezen in een volgend logje.

Namasté, Viviane

(*) Voor toelichting over de gebruikte schrijfvormen verwijs ik graag naar de pagina schrijfvormen op mijn blog Mijmeren op papier.

Advertentie