#limerick op zondag – wensen

De oliebol-limerick van ElsH en de bloemblaadjes van GuyB – twee Nederlandse FB-vrienden(*) inspireerden mij voor mijn limerick op zondag(*)

een vrouw uit het West-Vlaamse Brugge
wou een limerick uit haar mouw schudden
neen, niet met een oliebol
maar met een handjevol
woorden de jaarwisseling overbruggen

ze koos voor haar desktop, niet voor haar mobiel
om een bezoek te brengen aan haar FB-profiel
een lawine aan wensen
een spel zonder grenzen
want vanuit Nederland was er één die opviel

moge het nieuwe jaar jou zoete nectar brengen
en gezondheid, blijheid en voorspoed mengen
mogen miljarden bloemblaadjes
je voeten kussen op de paadjes
die je bij jouw bestemming zullen brengen

met zo’n lieve wens won Guy mijn hart
zeg nu zelf dat is toch wel heel apart
bij zo’n poëtische wensen
mag de regen blijven plenzen
2018 voorspelt een schitterende start

©️vivapo – 31/12/2017

Namasté, Viviane

(*) Limerick op zondag is een idee van Melody Music. Voor toelichting over de gebruikte schrijfvorm verwijs ik graag naar de pagina schrijfvormen op mijn blog Mijmeren op papier

Bron foto’s: Pixabay

Advertentie

#Japans gedicht op zaterdag

Japans gedicht met
zeventien lettergrepen
watermeloenen
omhullen kunstenares
drijvend op de Dode Zee

©vivapo – 30/12/2017

Voor mijn Japans gedicht op zaterdag (*) liet ik mij inspireren door een reeks foto’s (**) die ik in De Grote Post (Oostende) had genomen van DeadSea, 2005 van Sigali Landau. In deze video – een indrukwekkende projectie van zes meter breed – zien we haar drijven op het zoute water, midden in een spiraal watermeloenen.

DeadSea, 2005 is één van de kunstwerken van de tentoonstelling “Het Vlot. Kunst is (niet) eenzaam” te Oostende.
“Uniek natuurfenomeen en beladen geopolitieke locatie: de Dode Zee is een bijzondere plek. Ze speelt ook een belangrijke rol in het werk van de Israëlische kunstenares Sigalit Landau (1969, Jeruzalem). Landau vertegenwoordigde het Israëlische paviljoen tijdens de Biënnale van Venetië in 2011.”
Bron

Namasté, Viviane

(*) Japans gedicht op zaterdag is een idee van Marion Driessen van Doldriest.
(**) Diamontage©vivapo van de foto’s dd. 17/11/2017  –

winterperikelen

de
sneeuw op
de daken smelt
langzaam verdwijnen nu onze
winterperikelen
winterperikelen
ook verdwenen voor hen
die geen dak
boven ’t hoofd
hebben?

Namasté, Viviane

foto: ©vivapo

(*) Voor toelichting over de gebruikte schrijfvorm (spiegelelfje) verwijs ik graag naar de pagina schrijfvormen op mijn blog Mijmeren op papier

 

#zeswoordenverhaal – grens

buiten de lijntjes kleuren: niet evident

©vivapo – 13/12/2017

Op 29 november was het thema van Marion Driessens’ schrijfuitdaging voor het zeswoordverhaal met beeld: GRENS. Ik nam nog niet eerder de tijd om daarbij stil te staan … tot ik vandaag de inzending van een andere deelnemer zag/voelde.

Om een passend beeld bij mijn aanvankelijk idee – ik leerde buiten de lijntjes kleuren – te delen, bladerde ik in mijn dankbaarheid dagboekje. Ik stelde tot mijn ontzetting vast … dat ik er slechts één vond waarbij ik buiten de lijntjes had gekleurd.

Kleur ik levend ook weinig buiten de lijntjes? Ik laat het antwoord in het midden.
Wat ik niet in het midden liet … ik pakte mijn dagboekje en grabbelde enkele kleurpotloden en -stiftten bijeen.

Ik werd er helemaal warm van! Oefening baart kunst!

Namasté, Viviane

foto’s: ©vivapo

(*) Voor toelichting over de gebruikte schrijfvorm (zeswoordenverhaal) verwijs ik graag naar de pagina schrijfvormen op mijn blog Mijmeren op papier

jolijt

zondag
de eerste
sneeuw brengt groot
en klein een portie
jolijt

jolijt
smelt als sneeuw voor
de zon op
maandag dik
sneeuwtapijt

GrijzeVogel – 11/12/2017

Op vivapo’s blog kan je lezen waarom de GrijzeVogel om de hoek kwam kijken op dit spiegelelfje (*).

Namasté, Viviane

foto: ©vivapo

(*) Voor toelichting over de gebruikte schrijfvorm (spiegelelfje) verwijs ik graag naar de pagina schrijfvormen op mijn blog Mijmeren op papier

 

buiten en binnen

BUITENwereld

doodlopend straatje
metafoor voor mijn valkuilen
streven naar bevestiging
een doodlopend straatje

willen voldoen aan
vermeende verwachtingen
metafoor voor mijn valkuilen
doodlopend straatje

©vivapo – 17/40

BINNENwereld

hefboom
duwtje in mijn rug
om mij naar binnen te richten
hefboom als metafoor

om voelend te luist’ren
naar stilte levend en bruisend
duwtje in mijn rug
hefboom

©vivapo – 18/40

Namasté, Viviane

foto: Pixabay

(*) Voor toelichting over de gebruikte schrijfvorm (rondeel) verwijs ik graag naar de pagina schrijfvormen op mijn blog Mijmeren op papier

’t SchrijfNest op 6 december – 02

In een logje op vivapo’s blog kon je kennis maken met het thema van ’t SchrijfNest en eerder deelde ik op deze blog de brief die ik als ghost-writer mocht schrijven voor de Sint.

Ik startte met dit woordgedicht (*).

Sinterklaas kwam langs
In ’t SchrijfNest deze
Namiddag.
Tussen de zachte snoep
En de zoete vrouwtjes
Rijgen wij onze
Kleine gedichtjes aaneen.
Lange Leve de Sint!
Alleen pennen hoor je krassen in die stilte.
Alle schrijfvormen zijn welkom ter ere van
Sinterklaas.
©vivapo – 6/12/2017

De zandloper(*) die ik schreef heeft te maken met de Sinterklaasbrief die ik mocht ontvangen.

Slechts één volle dag
met rode haardos
op stap.
IK
met mezelf,
mijn dagboek en
rode lippenstift. Een zoen

©vivapo – 6/12/2017

Ben je nieuwsgierig waar dit over gaat? Binnenkort kan je deze en andere Sinterklaasbrieven lezen op de blog Mijmeren.

Mijn ervaringen tijdens ’t SchrijfNest pende ik neer in dit rondeel (*)

Ik ben de sint en het kind.
Genieten van geven en ontvangen.
Welk inzicht neem ik mee?
Ik ben de sint en het kind.
Het belang van wensen vervullen
evenwaardig aan verlangen uitdrukken.
Genieten van geven én ontvangen.
Ik ben de sint en het kind.

©vivapo – 6/12/2017

Namasté, Viviane

(*) Voor toelichting over de gebruikte schrijfvorm verwijs ik graag naar de pagina schrijfvormen op mijn blog Mijmeren op papier

’t SchrijfNest op 6 december – 01

Dat Sinterklaas het thema van ’t SchrijfNest was op 6 december zal niemand verwonderen, zeker niet als je reeds het verslagje las op vivapo’s blog.

Eén van de schrijfopdrachten – een Sinterklaasbrief (op rijm) – zorgde er ongemerkt voor dat iedereen zowel in de huid kroop van het kind – met wensen – als in de huid van de Sint die de wensen vervulde.

Ik mocht de ghost-writer zijn voor een brief aan iemand die aan de Sint een oorkonde had gevraagd, een brief vol lof over hoe tof zij wel is.

Beste E..

Jij toffe meid
je werkt vol vlijt
aan jouw ontplooiing.
Dat brengt je wel verstrooiing,

maar ook kopzorgen
al hou je dat liever verborgen.
Zwarte Piet en ook ik zelf
– dat spreekt vanzelf –

willen graag jouw wens vervullen.
Je vroeg niks om te smullen
maar een OORKONDE.
Dat doe ik dan bij monde

van mijn instant Piet
die je aan het hoofd van de tafel ziet.
Beste E.., knappe meid
je bent een toffe, dat is een feit.

Je bent gedienstig en zorgzaam.
je krijgt daarvoor ooit een straatnaam!
Je bent het zonnetje in huis
en een chef aan het fornuis.

Jouw aanwezigheid wordt gewaardeerd.
Niemand die ooit iets anders beweert.
Ik sluit deze rede zonder schroom af:
Els’ tofheid wordt ooit een maatstaf!

De Sint.

Namasté, Viviane
Eerste afbeelding: ©vivapo; overige: Pixabay

brief aan de maan – 01

Een brief aan de maan

Aan mijn schrijftafel
zie ik door nevels
van tranen grijze
lijnen op papier.

Diep binnen in mij
voel ik opluchting.
Nevels trekken op
want de tijd is rijp.

Tik tak tik tak tik
’t is de klok die tikt.
Het gras in de tuin
is bedekt met rijp

en de volle maan
verschuilt zich heel hoog.
Ik sta oog in oog
met mijn ware ik.

Ik kijk naar mezelf
door een eigen bril.
Geleende ogen
niet langer van tel.

Ballast valt plots van
mijn beide schouders.
Ik voel dat ik leef
roep ik naar de maan.

©vivapo – 3/12/2017

Schrijf- & Expressiecoach, Joey Brown lanceerde deze oproep: “Ik schrijf een brief aan de maan. Schrijf je mee?
Op 3 december vieren we de laatste volle maan van het jaar. Een supermaan die groot en helder zal schijnen. Ze wordt Supermaan genoemd omdat ze extra dicht bij de aarde staat. Het wordt de grootste en helderste maan van 2017!
De volle maan van december wordt ook wel eens de Koude Maan genoemd of de Maan van Lange Nachten. De indianen noemen het een tijd van het jaar waarin “de zon naar huis is gereisd om te rusten”.
Ook voor ons is het een tijd van rust en verdieping. Keer naar binnen, neem je tijd voor zelfreflectie. Laat je dragen door de stilte, omhul je met zachte dekens en geniet van het haardvuur. December is – nog meer dan november – een maand van innerlijke groei. Neem nu je tijd om inzichten te verwerken, om kennis om te zetten in wijsheid.
Schrijf jij mee een brief aan de maan? Of een gedicht, een lied, een briefverhaal … als je met het schrijven je verlangens en dromen maar in beweging zet. Uit het hoofd, in het hart, in het voelen! Want dat is wat een volle maan met je doet: als je bewust een tijdlang met haar in verbinding gaat, voel je hoe je energie in beweging komt.”

Namasté, Viviane

Bron
afbeelding: ©Joey Brown
foto’s: ©vivapo