leren loslaten
lekker lui liggen liefhebben
©vivapo – 30/5/2018
Ik liet me door dit beeld inspireren voor Marion Driessen’s schrijfuitdaging voor het zeswoordenverhaal met beeld: LEREN.
Ik koos daarenboven voor de schrijfvorm tautogram (*).
Namasté, Viviane
foto: Pixabay
(*) Voor toelichting over de gebruikte schrijfvorm (tautogram) verwijs ik graag naar de pagina schrijfvormen op mijn blog Mijmeren op papier
Ik ben het redden zat.
Aan mijn schrijftafel kijk
ik naar een merel die
doet waar hij zin in heeft.
Aan mijn schrijftafel hoor
ik hem zacht fluisteren:
ook jij hebt tijd zat, doe
nu waar je zin in hebt.
Ik schrijf in mijn brief aan
de Maan: ik heb tijd zat.
Voortaan meer aandacht voor
zelfzorg en zelfrespect.
Dàt schrijf ik aan de Maan!
Een cadeau aan mezelf:
zelfzorg en zelfrespect.
Het is nooit te laat voor
een cadeau aan jezelf
fluistert de merel. Ik
glimlach want ik heb tijd.
Ik ben het redden zat.
©vivapo – 29/5/2018
Brief aan de Maan is een idee van Joey Brown, Schrijf- en expressiecoach.
Bron foto: Joey Brown.
©26/5/2018
Voor mijn Japans gedicht (*) op zaterdag liet ik mij vorige week inspireren door een ontmoeting met een zwarte wegslak (naaktslak), deze week door een tuinslak op de hand van mijn echtgenoot.
Namasté, Viviane
(*) Voor toelichting over deze schrijfvorm (haiku) verwijs ik graag naar de pagina schrijfvormen op mijn blog Mijmeren op papier
spiegelbeeld
twee vreemde vogels
staan face to face
één zwijgt één schreeuwt
twee vreemde vogels
oorverdovend dovemansgesprek
één zwijgt één schreeuwt
ze spreken een andere taal
oorverdovend dovemansgesprek
empathie is hen vreemd
ze spreken een andere taal
spiegelende actualiteit
ego wint het van vrede
empathie is hen vreemd
twee vreemde vogels
spiegelbeeld
©vivapo – 26/5/2018
Ik was deze namiddag – op weg naar een creatieve bijeenkomst – getuige van verkeersagressie van een Vlaamse chauffeur ten aanzien van een Brit die met een Porsche reed.
Eén van de touw-tekeningen waarmee ik deze namiddag experimenteerde herinnerde mij aan wat ik eerder op de middag had gezien.
Met een dialoog luchtte ik mijn gemoed. De dialoog inspireerde mij dan weer voor een kort pantoum (*) dat ik later heb bewerkt tot wat je hierboven kan lezen.
Namasté, Viviane
(*) Voor toelichting over deze schrijfvorm (kort pantoum) verwijs ik graag naar de pagina schrijfvormen op mijn blog Mijmeren op papier
“De vermiste sok had een relatie” antwoordde Jan zonder nadenken toen zijn moeder in zijn voetbaltas tevergeefs naar een ontbrekende sok zocht en hem daarover aansprak.
“Had een relatie?!?” repliceerde moeder plagend.
“Ja” antwoordde Jan laconiek.
“Met wie dan wel?” speelde moeder het vermeende spelletje mee.
“Met de sok van Aïsha” floepte Jan er uit.
Aïsha speelde in het team van Jan, dat wist moeder. Zij had het meisje reeds ontmoet toen zij naar de thuismatchen van haar jongste zoon ging kijken.
“Aan het eind van een relatie vraag je die sok toch gewoon terug’ gekscheerde moeder, terwijl ze verder de wasmachine vulde.
“Gaat niet” zei Jan kort.
Moeder hoorde aan de intonatie dat Jan het moeilijk had. Had haar zoon van negen liefdesverdriet? Ze keek op en zag dat haar stoere voetballer met tranen in de ogen stond.
“Waarom gaat dat niet Jan?” zei moeder met zachte stem terwijl ze hem bleef aankijken.
Met horten en stoten ontsloot Jan de geheime relatie van de vermiste sok.
“Aïsha was er niet vanmorgen. De trainer zei dat ze niet langer welkom was in ons land. Dat de Minister haar op het vliegtuig had gezet. Ze moest terug naar haar geboorteland. Weet je nog mama, dat ze daar vorig jaar op een bootje was gevlucht samen met haar mama, papa, twee broertjes en nog heel veel andere mensen?”.
“Ja, dat herinner ik mij” zuchtte mama.
Er volgde een lange stilte.
“Ze mocht van de minister geen afscheid komen nemen, zei de trainer. Dat vind ik niét eerlijk van hem!”.
“Ik begrijp dat dit jou jou verdrietig maakt” opperde mama voorzichtig.
“Ja, maar niet alleen mij. Ook mijn linker sok was verdrietig”.
“Jouw linker sok. Hoezo?” vroeg mama verbaasd.
“Ja. Voor iedere match wisselden Aïsha en ik onze sokken in de kleedkamer. Tijdens de match droeg ik mijn rechter sok en Aïsha’s linker sok. En Aïsha droeg mijn linker sok en haar rechter sok. Zo waren mijn linker sok en haar rechter sok anderhalf uur lang dicht bijeen.”
Na enige stilte herpakte Jan zich.
“Mijn linker sok had een mooie relatie mama. De trainer feliciteerde Aïsha en mij geregeld omdat wij goede passen aan elkaar gaven”.
“En waar is die linker sok nu?” probeerde mama voorzichtig.
“Op de terugweg gooide ik mijn linker sok in een roeibootje dat hier aan de kade lag. Als een bootje hier geraakt met heel veel mensen moet het toch ook ginder kunnen geraken met één sok hé mama?”.
Tijdens de Boekenbeurs verzamelde Creatief Schrijven vzw “Six Word Stories”. Elke dag koos een expert uit het boekenvak zijn/haar favoriete Six Word Story op dwarsboom.be.
Azertyfactor daagde uit om aan de slag te gaan met één van de 14 winnende Six Word Stories. Zo’n Six Word Story diende als openingszin van een kort verhaal dat maximaal 500 woorden telt. Iedere deelnemer mocht één, twee of drie verhalen insturen. Elk verhaal begint met een andere Six Word Story.
Ik zond drie verhalen in. Dit was het tweede, geïnspireerd(*) door het Six Word Story van Lize Liesbeth : ‘De vermiste sok had een relatie’.
Vandaag – 23 mei 2018 – kreeg ik deze reactie van An Leenders, directeur van Creatief Schrijven vzw:
(*) Ik werd ook geïnspireerd door de sfeer in een kleedkamer met jonge voetballertjes, toen ik in januari één van de spelertjes van KSCE Mariakerke naar een voetbalmatch mocht brengen.
Namasté, Viviane
foto: ©vivapo
©vivapo – 19/5/2018 Lees de rest van dit bericht
In het vorig logje kon je lezen dat ik met een rondgedicht, een e.d.i.t. en een zandloper reflecteerde over dankbaarheid. Er volgden nog een villanelle en twee rondelen. Lees de rest van dit bericht
Onder dezelfde titel – dankbaarheid in ’t Veldzicht – deelde ik op de blog 365 dagen verwondering mijn verslag over ’t SchrijfNest van woensdag 16 mei. Lees de rest van dit bericht
Ik deed de voorbije week mee aan #foto7daagse, een initiatief van HeelHollandFotografeert. Samen met Jocelyne Frenay en Monik Ketelaers schreef ik een elfje bij elke foto
Voor de derde keer in een half uur tijd loopt Wouter van het terras naar de brievenbus. “Wat is de postbode laat vandaag” foetert hij. Het moet hém weer overkomen, net nu er een interview met een Tierentyn in het plaatselijk weekblad staat. Lees de rest van dit bericht
viviane mijmert creatief 