dankbaarheid in ’t Veldzicht – 01

Onder dezelfde titel – dankbaarheid in ’t Veldzicht – deelde ik op de blog 365 dagen verwondering mijn verslag over ’t SchrijfNest van woensdag 16 mei.

Na een lijstje en een sprinter ging ik aan de slag met diverse schrijfvormen(*) zoals een rondgedicht, e.d.i.t., zandloper, villanelle en twee rondelen.  De laatste drie kan je in een volgend logje lezen.

Ik was pen-loos vertrokken en kocht op weg naar ’t Veldzicht een – veelbelovende – pen aan in een krantenwinkel.

vlot
schrijvende pen
geen sluitende garantie
voor ’n vlot rondgedicht
of een zandloper
die vlot
loopt

Een reflectie over “dankbaarheid is een werkwoord”

Dankbaarheid.
Een werkwoord?
Werken sterk uitgedrukt.
Dankbaar zijn vraagt oefening.
Vertragen om bewust te zijn.
Ik word uitgenodigd om te vertrouwen.
Ik heb meer dan ik nodig heb.
Er valt mij meer toe dan ik verwacht.
Dankbaar zijn verruimt steeds weer mijn bewustzijn van overvloed.
Door dankbaarheid worden als ’t ware vissen en broden voortdurend vermenigvuldigd.

Deze e.d.i.t. leidde mij naar een zandloper

Vissen en broden vermenigvuldigen
als een metafoor
voor mijn
dankbaarheid.
Geen werkwoord
wel bewust zijn
van wonderen rondom mij.

---

Namasté, Viviane

(*) Voor toelichting over de gebruikte schrijfvormen verwijs ik graag naar de pagina schrijfvormen op mijn blog Mijmeren op papier

 

Advertentie