In het vorig bericht deelde ik de teksten die ik had geschreven in de tuin van Boventoon waar ’t SchrijfNest op 19/6/19 te gast was.
Voor de pauze brachten we onze ervaring in beeld en na de pauze werd dit beeld schrijvend ‘gelezen’ door een andere deelnemer. Dit laatste was heel bijzonder: er werd een verbinding gelegd tussen de ervaring van de ‘maker’ van het beeld, het ‘beeld’ zelf en de ‘schrijver’, zonder dat de schrijver wist wie het beeld had gemaakt.
Dit beeld van een voor mij onbekende deelnemer inspireerde mij voor dit pantoum (*)
Teder
Barstjes in de huid
van je bolle buik
waarop ik rust.
Barstjes in de huid
een hart vol liefde
waarop ik rust
geknakt, gebroken.
Een hart vol liefde
voelt ook verdriet,
geknakt, gebroken.
Jouw grote hart.
voelt mijn hoop
en mijn verdriet.
Barstjes in de huid
teder.
Hoe ik ’t SchrijfNest het ervaren verwoordde ik in een rondeel (*)
De natuur als inspiratiebron
voor acht eigen wijze vrouwen
die zich schrijvend verbinden.
De natuur als inspiratiebron.
Bollende witte wolken vormen
heel hoog een creatief hemelbed
voor acht eigenwijze vrouwen
met de natuur als inspiratiebron.
Namasté, Viviane
(*) Over de schrijfvormen kom je meer te weten in mijn handboek ‘Mijmeren op papier – schrijfvormen van a tot z‘
foto’s: ©vivapo – ’t SchrijfNest 19/6/2019
Teder dicht. Prachtig Viviane.
LikeGeliked door 1 persoon
Pingback: Oogst na ’t SchrijfNest van 19/6/19 – 01 – mijmeren op papier
Pingback: Oogst na ’t SchrijfNest van 19/6/19 – 02 – mijmeren op papier