Laat me verdwalen
spelend als een kind
met letters en woorden
geknipt en geplakt
naakt op papier.
Laat me verdwalen
in mijn scheurkalender
365 dagen creatief
spelen met taal
als leidmotief.
Laat me verdwalen
in een nest vol
elfjes haiku’s
limericks en rondelen
‘k zal me niet vervelen.
Laat me verdwalen
in een uitgelezen boek
‘k zal woorden vangen
en hen laten groeien
tot een lichtgedicht.
*****
Een ode
Ik ben hen dankbaar, nog steeds na 73 jaar dienst.
Ooit de kortste weg tussen mijn hart en mijn moeder.
Later spiegel van mijn ziel en het venster op de wereld.
Dit deel van mijn gezicht verleent mij dagelijks zicht
op vormen en kleuren in de natuur en z’n creaturen.
Ze zijn de motor van mijn geluksgevoel
bij het aanschouwen van de eerste krokussen
en de glimlach van een kind, mijn beide ogen.
*****
Een brief
Lieve Viviane.
We hebben een innige band met elkaar, ik hou van jou en jij van mij. Ik bedien je op je wenken zonder verpinken. De boog kan echter niet altijd gespannen staan. Dat geldt zowel voor jou als voor mij. Soms denk ik dat jij onze leeftijd door de vingers ziet. Denk je er niet aan om jezelf na zonsondergang rust te gunnen, doe het dan voor mij, wil je? Ik hou niet van kunstlicht, echt niet. Je hoeft heus niet vroeg naar bed, integendeel. Mijn broers, twee luistervinken zijn in hun element bij gedempt licht en zullen met plezier onze avondactiviteiten overnemen. Wij kunnen dan genieten van zalig niets doen, zelfs tot middernacht als het moet. Afgesproken?
Groetjes, je ogen.
*****
zicht
op gezichten
vijf knappe koppen
op een groot scherm
zoomend
schrijvend
op ontdekking gaan met
een spiegel tot
aan een
spiegelelfje
Wil je ook meeschrijven met Jannie? Je kan haar bereiken via Schrijfavonturen.
🙏 Viviane Van Pottelberghe
15/1/2022