dichten met koppen
lezen knippen en schiften
kopdicht in een schrift
#dagcreatie 121
Voor mijn Japans gedicht op zaterdag – een initiatief van Marion Driessen – liet ik mij inspireren door de kopdichten die ik eerder op de dag had gemaakt in het Huis van Nabijheid.
Namasté, Viviane
Tijd om een versnelling hoger te schakelen.
Leerlingen stellen eigen kookboek samen.
We willen meer experimenteren. Tussen
pot en pint. Ik zoen gèn petatje bie schellen
ik zoen in de petatten zitten. Ik merk
dat veel leerlingen kampen met stress.
We willen dat het plezier er van afspat.
Tijd om een versnelling hoger te schakelen.
Mensen inspireren bij hun zoektocht naar
geluk. Uitgekapte kunst met een vleugje
humor. Liefde op het eerst gezicht. Dankzij
Heilig Bloedspel. Zehbi-tijdperk is voorbij.
©vivapo – 24/11/18
Permanente herinnering
Liggen in luidsprekers
werkt relaxerend.
Ik moet dringend leren
om minder te praten.
Ik ben ervan overtuigd
dat als je met vluchtelingen
praat, je snel zal vaststellen
dat je heel goed op elkaar lijkt.
We leren leerlingen luisteren.
Ik wil een verhaal kunnen
vertellen. De belevenissen
van een oorlogsverpleegster.
Je komt op plaatsen waar
je nog nooit bent geweest.
Waarom al die heisa nu?
Remember Me wordt een
blijvende en stille getuige.
Mochten mensen luisteren
naar vluchtelingen, ze zouden
een heel ander beeld krijgen.
Het ei blijft op de Palingbeek.
Fietsbrugje wordt pas volgend
jaar hersteld. De drie poorten
worden vervangen door schuif-
deuren. Permanente herinnering.
Ik kijk met spanning
uit naar het resultaat.
©vivapo – 24/11/18
Toelichting schrijfvorm haiku en kopdicht
“Ik zoen gèn petatje bie schellen ik zoen in de petatten zitten” is Brugs dialect voor “ik zou geen extra aardappel schillen, ik zou in de puree zitten”
foto’s: ©vivapo