
#heeljeverhaal #week13 #stilte
De varens tooien
zich in roestbruine tinten.
Een herfst in primeur.
regendruppels op
bloem van een roze stokroos
tranen van geluk
‘Maak eens een associatieketting met iets dat nu in je hoofd op komt‘ las ik op de FB pagina van Spelen met Taal. Ik schreef de opdracht in mijn dagboek om mee te nemen op een korte fietstocht maar haalde toch mijn vulpen boven toen een aantal associaties opborrelden bij het woord fietsen. In de ‘secret garden’ onder de toren van Damme schreef ik verder. Ook op de terugweg langs de schaduwkant van de Damse Vaart hield ik nog even halt om pen en papier boven te halen. Misschien ontdek je wel die stopplaatsen doorheen mijn tekst.
Ik denk aan fietsen.
Ik denk aan heel je verhaal.
Ik denk aan mijn buurman die zo-even mijn fietsbanden oppompte.
Ik denk aan mijn fietshelm die ik straks wil opzetten.
Ik denk aan rood, de kleur van mijn fietshelm en -handschoenen.
Ik denk er aan om mijn sandalen te wisselen voor sportschoenen en sokken.
Ik denk aan de vele weekend-fietstochtjes die ik samen met mijn man heb gemaakt.
Ik denk aan de dieven die onze elektrische fietsen én de fietsendrager hebben gestolen uit onze garagebox.
Ik denk aan zadelpijn na een rit van zestig kilometer.
Ik denk aan de overzet waarmee we met onze fietsen het kanaal konden oversteken.
Ik denk aan de sleedoorn die we langs de Krinkeldijk plukten.
Ik denk aan de reden waarom ik mijn fiets op stal laat staan de laatste jaren.
Ik denk aan de pluim die ik mezelf geef om er vandaag toch te te willen voor gaan.
Ik denk aan de maïs die naar me wuift op het bloedhete asfalt.
Ik denk aan de waarschuwing van mijn man, het is inderdaad heet in de Damse polders.
Ik denk aan de fietser die honderd meter voor mij blijft uitrijden, vijf kilometer lang.
Ik denk aan de koeien die de schaduw van een boom opzoeken.
Ik denk aan de herkomst van de granaatappel op mijn roomijs met rozenwater.
Ik denk aan de woning waar ooit de oude zetel stond waarop ik zit in de secret garden.
Ik denk aan de Middeleeuwen en de verloren zwinhavens.
Ik denk aan het Zwin wanneer ik een ooievaar opmerk in een weide.
Ik denk aan brandgevaar wanneer ik de waarschuwing Code Rood zie.
Ik denk aan de mensen die in Zuid Frankrijk het vuur proberen te bedwingen wanneer ik oog in oog sta met een oude brandweerwagen op de kurkdroge weide van Fort van Beieren.
Ik denk aan de Volle Maan Collage Club waar ik vanavond zal aan deelnemen.
Ik denk aan mijn voornemen om voortaan minstens één keer per week tien kilometer te fietsen.
Dank voor uw bezoek!
Foto’s: ©VivianeVP
Viviane Van Pottelberghe
14/8/2022
In Spelen met Taal lanceerde Jenny de Bode vandaag de schrijfopdracht vijverikje (cinquain). Net op dàt moment keek mijn man verrast op toen hij mij voor mijn computer zag zitten met het hoedje dat ik mezelf gisteren cadeau had gedaan. Dàt was de aanleiding voor mijn eerste vijverikje. Ik had de smaak te pakken en schreef er nog enkele want ik vind dit zo leuk! Voor de laatste twee vond ik inspiratie in het bezoek dat wij vanmorgen brachten aan een tentoonstelling in het Romaans kerkje te Ettelgem.
Dank voor uw bezoek!
Viviane Van Pottelberghe
foto inzet: Marc Ghyoot
laatste foto: Debora Kyndt
22/7/2022
Ieder weekend kijk ik uit naar de zaterdagse schrijfrecepten van Jenny de Bode in Spelen met Taal . Vandaag was het thema kleine gelukjes … op rijm, geïnspireerd door Toon Hermans, een meester in kleine teksten met grote betekenis. Op haar vraag wat maakt jou gelukkig vandaag antwoordde ik met:
Geluk dat is geen vijfgangenmenu
in een Michelin sterrenrestaurant
maar een tête à tête bij ons thuis
bij een maaltijd van mijn hand.
Geluk dat is geen feestgedruis
of dansen tot een gat in de nacht
maar samen onder een dekentje,
jij en ik tijdens een slappe lach.
Geluk dat is geen safari in Afrika,
misschien de spreeuwen zien vallen.
Geen expeditie naar de Noordpool,
misschien bewonderen van kwallen.
Geluk dat is niet een roman schrijven,
misschien een onzinrijm verhaal.
Geen poëziewedstrijd winnen,
maar dollen en spelen met taal.
🙏 Viviane Van Pottelberghe
19/2/2022
In #dagcreatie 309 deelde ik mijn eerste #onzinrijm en beloofde ik nog een tweede, als reactie op #SchrijfNest511 dat ik vandaag heb aangereikt in de FB groep ’t SchrijfNest Online.
In dagcreatie 307 kon je lezen hoe ik kennis maakte met woordwoelen. Ik had echter reeds eerder kennis gemaakt met een vorm van absurd schrijven in het boek ‘Tierelantaal‘ van Jenny de Bode. In haar FB groep ‘spelen met taal’ riep Jenny woensdag op om een kenning-lijst(*) te maken van STORM. Ik maakte een lijstje met bamboezwaaier, flapperdeflapper, stormschadeverstrekker en pannenwipper.
Wonder boven wonder kon ik die woorden gebruiken voor #SchrijfNest511 – #onzinrijm dat ik vandaag heb aangereikt in de FB groep ’t SchrijfNest Online. Toen ik enkele dagen geleden die schrijfopdracht bedacht had ik een ander onderwerp op het oog voor mijn eerste #onzinrijm; je leest er wellicht meer over in een volgend logje. De actualiteit dreef mij echter in een andere richting.
met veel bam bam en bromgeroffel
komt hij in blazende kaart aangeploft
en nog wel op de dag potverdemoffel
dat bode oranje trots komt aangetjokt
de pierewaaier en bamboezwaaier
doet de bloemetjes binnen zitten
want flapperdeflapper de graaier
is een eerste klasse pannenwipper
voor wie het nog niet heeft gehoord
Eunice is zijn enige echte naam
hij heeft tal varianten naar ik hoor
een stormschadeverstrekker voorwaar
🙏 Viviane Van Pottelberghe
18/2/2022
(*) Een ‘kenning’ (engels) is een korte samenstelling of een klein beeldend zinnetje dat een gewoon zelfstandig naamwoord vervangt. Het stamt uit de Angelsaksische tijd toen zwaarden namen droegen als doodsbrenger, wondmaker of heldenvernietiger. Zo kun je poëtische lijstjes maken van ‘kennings’ waarmee je een abstract of concreet iets beschrijft zonder het onderwerp zelf te benoemen.
Bron: Spelen met Taal – 16/2/2022