Het vlot op de stoep
Gevallen.
Op straat.
Een bejaarde vrouw.
Ze is buiten bewustzijn,
toch bewegen haar slanke vingers.
“Ja, ik zie haar borstkas bewegen”
verzeker ik de Spoed aan de lijn.
Geknield zit ik naast haar op de stoep.
Een jonge vrouw en ik spreken haar moed in.
Ze opent haar ogen en antwoordt met een glimlach, prevelend.
Wanneer hulpverleners arriveren verlaat ik het vlot op de stoep.
Ik stap richting Het Vlot – Kunst is (niet) eenzaam.
Op de tweede verdieping start ik mijn bezoek.
Robert Wilson’s kunstwerk vraagt mijn bijzondere aandacht.
Choreografe Luncida Childs in de remslaap,
de droomfase van onze nachtrust.
Heel traag strekt ze
één voor één
haar slanke vingers.
©vivapo – 18/11/17
Ik liet mij voor deze twee tientjes(*) inspireren door de houding en de beweging van de vingers van een vrouw die was gevallen in de Alfons Pieterslaan en door de houding en de beweging van de vingers van Luncida Childs in de tentoonstelling Het vlot – Kunst is (niet) eenzaam in Mu.Zee te Oostende.
Luncida Childs kreeg de bijnaam ‘Koningin van de minimal dance’. Ze kende een internationale doorbraak, toen ze met Robert Wilson en Philip Glass de inmiddels legendarische opera Einstein on the Beach uitbracht in het Franse Festival d’Avignon – waarbij Childs de rol van choreografe en eerste soliste vervulde.
Voor een biografie (in het Nederlands) over deze Amerikaanse choreografe, klik hier.
Voor een fragment uit de video, klik hier.
(*) Voor toelichting over de gebruikte schrijfvorm (tientje) verwijs ik graag naar de pagina schrijfvormen op mijn blog Mijmeren op papier.
Namasté, Viviane
foto’s: ©vivapo
BewarenBewaren
BewarenBewaren
BewarenBewaren
viviane mijmert creatief 