Op 19 juni 2017 startte ik met een meditatieve schrijf- en fotografiecursus met het boomlabyrint, een initiatief van Wendy Smit van Moolelo.
Hierna deel ik het derde deel (/3) van mijn boomgedichten(*) geschreven tijdens de tweede maand (02).
Appelboom
mijn spiegel
voortdurend in evolutie
deelt haar vruchten
zonder oordeel
of
valse
bescheidenheid’s morgens
en ’s avonds
vijftien minuten mediteren
so-hum mantra gebruiken
een aanzet
tot
synchronisch
levenIk
spiegel mij
aan de bomen
Zij leven in
elk seizoen
in
het
NUHout
de lente
weelderige bloesems ontluiken
talenten en kwaliteiten
niet langer
onder
de
korenmaatPluk
de dag
geniet van de
bloesems en de
bloemen tot
de
rijpe
vruchtenvivapo – 16/8/2017
Namasté, Viviane
Bron foto’s: ©vivapo (20/12/15 en 3/5/2015)
(*) Voor toelichting over de gebruikte schrijfvorm verwijs ik graag naar de pagina schrijfvormen op mijn blog Mijmeren op papier
Heel inspirerend en zo eenvoudig… de bomen die in het nu leven… en die dan toch telkens weer bloeien en niet onder de korenmaat blijven… Ik hoop dat ik wat meer in het nu leer te leven. Het is vaak moeilijk…
LikeGeliked door 1 persoon
Inderdaad Bea, het is vaak moeilijk. Ik troost mij met de gedachte dat bomen het ook niet altijd makkelijk hebben.
LikeLike
Pingback: Elfjes, haiku’s en tanka’s – 33 – mijmeren op papier